سرت را قدری بیاور جلوتر تا باز هم آهسته تر بگویم:
بهترین دوستِ انسان؛ انسان است نه کتاب.
کتاب ها، تا آن حد که رسمِ دوستی و انسانیت بیاموزند،
معتبرند،
نه تا آن حد که مثل دریایی مُرده از کلمات ِ مُرده، تو را
در خود غرق کنند و فرو ببرند.
تو در کوچه ها انسان خواهی شد نه در لا به لای کتاب ها.
تو در کوه ها، در جاده ها، و در کنارِ ستمدیدگانِ واقعی،
رسم زندگی را یاد خواهی گرفت
نه با غوطه خوردن در آثاری که در اتاق های دربسته نوشته شده
و نویسندگانش هرگز نسیم را ندانسته اند و قایقی در تن طوفان
را...
...
"نادر ابراهیمی"
کوچه باغ شعر...
ما را در سایت کوچه باغ شعر دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : en-poems6 بازدید : 182 تاريخ : دوشنبه 23 اسفند 1395 ساعت: 20:51